|
W tym roku konferencja odbyła się po raz siódmy i miała miejsce w stolicy Filipin, Manili, a współorganizatorem oprócz Filipin była Finlandia. Nosiła ona tytuł "Harnessing the Benefits and Addressing the Challenges of Migration through Interfaith and Intercultural Dialogue".
13.10.2011 miało miejsce otwarcie konferencji, w czasie którego przemówienia wygłosili przedstawiciele głównych organizatorów konferencji: pani Päivi Räsänen. minister spraw zagranicznych Finlandii oraz Jejomar C. Binay, wiceprezydent Republiki Filipin.
Minister Räsänen nakreśliła specyficzną sytuację państw UE, których społeczeństwa się starzeją i w tej sytuacji demograficznej do 2050 r. będzie potrzeba jako rąk do pracy ok. 100 milionów imigrantów, aby systemy emerytalne były w stanie funkcjonować, a gospodarka mogła się rozwijać.
Wiceprezydent Binay w swoim przemówieniu poruszył głównie problemy, z jakimi borykają się obywatele filipińscy pracujący poza granicami kraju - jest ich ok. 11 milionów na 90,3 milionów całej liczby obywateli filipińskich. Mówił o braku wolności religijnej, z jaką się spotykają tam, gdzie pracują, ale także o handlu ludźmi, rozdzielonych małżeństwach, porzuconych, samotnych dzieciach. Właśnie z powodu tych problemów tematem konferencji ASEM Interfaith Dialogue na Filipinach był dialog międzyreligijny jako narzędzie rozwiązywania problemów związanych z migracjami.
Inne zagadnienia związane z pracą obywateli filipińskich w innych państwach (jest ich ok. 190) omówiła p. Carmelita S. Dimzon (Overseas Workers Welfare Administration). Zaznaczyła ona, że 1 na 10 Filipińczyków pracuje za granicą, codziennie 4 tys. z nich opuszcza kraj w celu podjęcia pracy, a 15% PKB Filipin pochodzi ze środków przysyłanych przez tzw. "zamorskich" pracowników.
Ambasador Unii Europejskiej w republice Filipin, Guy Ledoux, w swoim przemówieniu podkreślił rolę wolności religijnej w Unii, jako jednej z głównych zasad, na których jest oparte jej funkcjonowanie. Zaznaczył, że brakowi wolności religijnej towarzyszą zazwyczaj prześladowania na tle religijnym, a przy tym także bieda oraz brak poszanowania innych praw obywatelskich i społecznych.
Niezwykle ciekawe było wystąpienie prof. Azizan Binti Baharuddin z Malezji (Center for Civilizational Dialogue, University of Malaya) w dalszej części sesji plenarnej. Mówiła ona z teologicznej perspektywy muzułmańskiej o konieczności podejmowania dialogu międzyreligijnego na różnych płaszczyznach życia społecznego, podkreślając przy tym rolę kobiet.
Po południu odbyły się warsztaty, poświęcone bardziej szczegółowym zagadnieniom. W czasie jednego z nich dr Agata Skowron-Nalborczyk miała krótkie wystąpienie. Najpierw zdefiniowała dialog międzyreligijny jako taki i wymieniła płaszczyzny, na których jest prowadzony. Następnie przedstawiła polskich Tatarów i współczesnych imigrantów z państw muzułmańskich jako przykład udanej integracji przybyszów z większością społeczeństwa, jednocześnie podkreślając rolę, jaką w tym procesie odegrało pozytywne nastawienie państwa i obowiązujące prawodawstwo, tak współcześnie jak i w przeszłości.
 Następnego dnia rano został przyjęty dokument "Manila Statement", a po południu uczestnicy udali się z wizytą do lokalnych miejsc kultu. Agata Skowron-Nalborczyk odwiedziła miejscową wspólnotę muzułmańską przy Blue Mosque, gdzie delegaci ASEM spotkali się z bardzo życzliwym przyjęciem. Wysłuchali prelekcji o islamie na Filipinach, a potem poproszono ich o przedstawienie sytuacji muzułmanów w poszczególnych krajach. Wystąpienie sekretarz Rady dotyczyło historii islamu w Polsce, ze szczególnym uwzględnieniem Tatarów, a także sytuacji prawnej i demograficznej muzułmanów w Polsce - podkreśliła przy tym, że Polska uznała oficjalnie islam jako religię ustawą Sejmu z 1936 r. jako trzecie państwo w Europie (po Austro-Węgrach i Finlandii). Informacje te zostały przyjęte bardzo ciepło. Na koniec odbyło się zwiedzanie meczetu i delegaci wzięli udział w poczęstunku.
Udział dr Agaty Skowron-Nalborczyk został opłacony przez polskie Ministerstwo Spraw Zagranicznych (Departament Azji i Pacyfiku) w ramach polskiej prezydencji w Unii Europejskiej.
|
